Kontakt

Ubichinon czy Ubichinol?

Odkąd odkryto koenzym Q10 w 1957, naukowcy przeprowadzili wiele badań nad tym intrygującym składnikiem pokarmowym który, jak się okazuje, odgrywa istotną rolę dla ludzkiego zdrowia. Koenzym Q10 jest nazywany jako "ubichinon" z uwagi na jego wszechwładne znaczenie. "Ubi" oznacza "wszędzie". W 2006 roku wprowadzono na rynek nowy typ CoQ10 nazywany jako "ubichinol". W zręcznie prowadzonej kampanii reklamowej próbowano oddać ten fakt ponieważ nowe i udoskonalone źródło CoQ10 było łatwiej absorbowane w organizmie i było lepsze od ubichinonu. Konsumenci i naukowcy odczuwali bałagan informacyjny i zaczęli kwestionować tradycyjną formę CoQ10 – ubichinon – chociaż był on powszechnie sprzedawany i nadal wykorzystywany do badań.
 

Droższy i mniej stabilny

Czy rzeczywiście istnieje różnica? Czy ubichinol jest lepszy niż ubichinon? Na ten temat jest dostępnych bardzo mało informacji i tak na prawdę nikt tego nie wie. W rzeczywistości jedyna różnica między tymi dwoma formami CoQ10, poza ich barwą (ubichinol jest mleczno biały, natomiast ubichinon jest żółtawy) polega na tym, że ubichinol jest droższym surowcem i jest mniej stabilny, patrząc z biochemicznego punktu widzenia.


Bez różnicy
Ponieważ koszty produkcji ubichinolu są wyższe, dlatego jest on jest droższy dla konsumentów i dla naukowców do celów badawczych. Jak na ironię, CoQ10 przekształca się między dwoma formami - ubichinonem i ubichinolem w organizmie w ciągłym cyklu. Na tym polega biologiczna rola CoQ10. Zatem, jeśli człowiek przyjmuje ubichinol, zostaje on przekształcony w ubichinon i odwrotnie. Nie ma znaczenia, jaka postać tej substancji jest przyjmowana.
 

  • Ubichinon (forma utleniona) odgrywa podstawową rolę CoQ10 w komórkowym metabolizmie energetycznym (synteza ATP)
  • Ubichinol (forma zredukowana) jest istotna dla realizacji funkcji antyutleniacza CoQ10

Zależnie od tego, czy CoQ10 znajduje się we krwi i limfie, czy wewnątrz mitochondriów w komórkach, substancja ta przekształca się do formy, która jest potrzebna w konkretnej sytuacji. We krwi i limfie CoQ10 przede wszystkim pełni rolę antyutleniacza. W mitochondriach substancja ta wspiera procesy metabolizmu energetycznego, przekształcają się między obiema formami kilka razy w ciągu sekundy.


Istnieje kilka faktów które należy traktować z dystansem:


Ubichinon był używany w większości badań.
 

  • Nad CoQ10 przeprowadzono tysiące badań klinicznych. Tylko kilka badań przeprowadzono z użyciem ubichinolu. Lwią część badań przeprowadzono z użyciem ubichinonu.
  • Najnowsze przełomowe badanie nad CoQ10 wykazało, że ryzyko śmierci z powodu chorób serca wśród pacjentów z chorobami serca, którzy przyjmowali CoQ10 zmniejszyło się o 43%. W badaniu tym (Q-Symbio) zastosowano ubichinon.
  • W innym badaniu (KiSel-10), które opublikowano prawie dwa lata temu i w którym wykazano spadek współczynnika umieralności o 54% wśród starszych ludzi, którzy przyjmowali suplementy CoQ10 (i selen) również użyto ubichinonu.


Ubichinol jest podatny na utlenianie
 

  • Ponieważ ubichinol jest formą zredukowaną, dlatego jest wrażliwy na utlenianie. Po utlenieniu zostaje przekształcony z powrotem do ubichinonu. Zachowanie ubichinolu w formie nieutlenionej wewnątrz kapsułki stwarza problemy i trudności techniczne, aby chronić podatny związek przed utlenieniem.
  • Ubichinol ma barwę mleczno białą, natomiast ubichinon jest żółtawy. Najlepszym sposobem, aby sprawdzić, czy kapsułka rzeczywiście zawiera ubichinol jest przebicie kapsułki i wyciśnięcie jej zawartości. Jeśli zawartość jest żółtawa, istnieje ryzyko, że uległa utlenieniu i została przekształcona do ubichinonu. W takim przypadku konsument nie otrzymał tego, za co zapłacił.
     

Absorpcja ubichinolu i ubichinonu jest taka sama

 

  • Niezależnie od swojej formy, CoQ10 jest tak samo absorbowany przez nabłonek jelita. Natomiast po przedostaniu się do organizmu, CoQ10 stale przekształca się między obiema formami.
  • CoQ10 w postaci krystalicznej nie wykazuje biodostępności. Organizm nie może absorbować kryształów, dlatego CoQ10 musi zostać rozbity na cząsteczki, które mogą przejść przez ścianę jelita.
  • Tylko kilku producentów CoQ10 opracowało formułę, która zapewnia optymalną absorpcję aktywnego składnika. CoQ10, który ma najlepiej opracowaną dokumentację biodostępności dla formy ubichinonu. Określony preparat został specjalnie wybrany dla badań Q-Symbio i KiSel-10 z uwagi na jego udokumentowaną i niezawodną biodostępność, jakość i bezpieczeństwo.


Intensywnie prowadzone kampanie marketingowe dla ubichinolu spowodowały, że wiele osób nie wie, której z form tej substancji można zaufać. Wyjaśniono to dokładnie w naszym biuletynie (“Coenzyme Q10 Facts or Fabrications”) wydanym przez grupę wiodących ekspertów. W biuletynie nazwali oni te kampanie "fałszem" i "wprowadzaniem w błąd" i stwierdzili, że wprowadzają one jedynie coraz więcej zamieszania na temat CoQ10.

Interesującym jest również fakt, że uznali oni, że jeśli różne formy CoQ10 mogą być łatwo przekształcane między sobą, zatem sensownie jest postawić na formę, która jest łatwiej dostępna. Koszty produkcji ubichinonu są niższe. Inną rzeczą wartą wspomnienia jest to, że ubichinol jest bardziej niestabilny i dąży do przekształcenia z powrotem do ubichinonu w kapsułce.

 

Podsumowanie

 

  • Dla ubichinonu Q10 przeprowadzono zdecydowanie więcej badań o wiele bardziej zaawansowanych niż dla ubichinolu.
  • Nie ma żadnej różnicy między sprawdzony absorpcją ubichinonu i ubichinolu
  • Ubichinon i ubichinol przekształcają się między sobą w organizmie. Gwarantuje to prawidłową absorpcję.
  • Międzynarodowe Stowarzyszenie Koenzymu Q10 (ICQA) stosuje preparat ubichinonu jako oficjalny produkt odniesienia dla badań naukowych
  • Koszt produkcji ubichinolu jest wyższy niż ubichinonu, zatem jest on droższy dla konsumentów i badaczy.
Kontakt

Historia koenzymu Q10
 

1957: Frederick Crane ze współpracownikami w instytucie Enzyme Institute na Uniwersytecie Wisconsin-Madison jako pierwszy wyizolował koenzym Q10 z serc wołowych.


1958: Dr. Karl Folkers określił precyzyjną budowę chemiczną CoQ10. Nazwa chemiczna: 2,3-dimetoksy-5-metylo-6-dekaprenylo-1, 4 - benzochinon.


1972: Włoski badacz dr Gian Paolo Littarru i dr Karl Folkers ustalili, że osoby chorujące na serce wykazują niedobór koenzymu Q10


1974: Japońska firma opracowała proces fermentacji, który umożliwił produkcję czystego CoQ10 w ilościach przemysłowych.


1978:Angielski biochemik Peter Mitchell otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za jego udział w zrozumieniu roli koenzymu Q10 w przenoszeniu energii biologicznej


1986: Dr Folkers został wyróżniony przez American Chemical Society i nagrodzony nagrodą Priestly Medal za jego badania nad CoQ10


2007: Na rynek został wprowadzony koenzym Q10 w formie ubichinolu.